Historia

Boże narodzenie to czas, do którego trzeba się przygotować. Odbywa się to w czasie Adwentu, uczestnicząc w Roratach . W naszej parafii po Roratach, dla dzieci są śniadania u ks. Proboszcza .

Odbyło się 40 -godzinne nabożeństwo eucharystyczne. Msze Św. z nauką rekolekcyjną. Kazania głosił Ks. prałat Stanisław Hołodok.
W dzień odpustu parafialnego o godz.18.00 Mszy Św. przewodniczył Ks. Bp. Henryk Ciereszko.
Po mszy Św. procesja eucharystyczna i poświęcenie krzyża na cmentarzu. Dzieci i młodzież z rodzicami po procesji bawili się na ognisku integracyjnym przy plebanii.

Wyrównanie terenu nowej części cmentarza przy pomocy maszyny zwanej muldożerem. Gąsienicowy ciągnik z przyczepionym z przodu urządzeniem zebrał około 25 cm gleby wraz z tym wszystkim, co się w niej znajdowało (resztki korzeni, patyki) i pozostawił po sobie równy, wypielony i przygotowany praktycznie pod wysiew trawy teren. Wysiewem zajmiemy się pewnie na przełomie kwietnia i maja.

Iście szampańska zabawa w doborowym towarzystwie, przy doskonałym jedzeniu i muzyce tanecznej. Santana jak zwykle stanęła na wysokości zadania – za co serdecznie dziękujemy. Bal stanowił doskonałą okazję do integracji parafii. Znamy się z niedzielnych Mszy świętych, z nabożeństw, a nawet nie znamy swoich imion. A tak mogliśmy się poznać bliżej nie tylko przy przysłowiowym “różańcu” ale i w “tańcu”. Itegrowało i bawiło się ponad 180 uczestników na dwóch pięknych salach.

Mimo, iż jeszcze nie stopniały śniegi, rozpoczęliśmy kolejny sezon prac na nowej części cmentarza grzebalnego. Zostały usunięte i zutylizowane korzenie pozostałe po zeszłorocznym karczowaniu lasu. Teraz czeka nas wyrównanie terenu, zasianie trawy i ogrodzenie całości cmentarza.

Niezastąpiona schola AVEO przygotowała nam prawdziwą ucztę duchową. Po Mszy o 18 mogliśmy drugi raz w tym roku uczestniczyć w bardzo pięknym koncercie kolęd. Na zakończenie koncertu ks. proboszcz uroczyście wyniósł figurkę Dzieciątka. Żegnamy kolędy i żłóbek do następnych Świąt Bożego Narodzenia. Daj Boże obyśmy wszyscy tego doczekali w zdrowiu, szczęściu i Bożym błogosławieństwie.

Na Sumę zaprosiliśmy małżeństwa mieszane naszej Parafii. W trakcie Mszy zostały odnowione przyrzeczenia małżeńskie, na zakończenie zaś wszystkim zgromadzonym parom zostało udzielone specjalne błogosławieństwo. Niech różnice w obrębie denominacji chrześcijan nie stanowią przeszkody w Bożym rozgrzewaniu ogniska rodzinnego.

A po wieczornej Mszy Świętej… koncert kolęd w wykonaniu naszej “dziecięcej scholi” która od dnia dzisiejszego nosi nazwę “AVEO”. Dziękujemy za ucztę duchową i czekamy na następną.

Na zdjęciu “pokoncertowym” schola i ks. proboszcz – największy sympatyk scholi.

Święto Świętej Rodziny z Nazaretu stanowiło doskonałą okazję do odnowienia przyrzeczeń małżeńskich par, które w tym roku obchodziły swój jubileusz podzielny przez 5 (5, 10, 15 itd. lat pożycia małżeńskiego). Jubilatom gratulujemy i życzymy kolejnych jubileuszy… podzielnych przez 100!

“Witaj dwakroć narodzony – raz – z Ojca przed wieków wiekiem, a teraz z Matki człowiekiem!” –

– Wszystkim naszym Parafianom składamy najserdeczniejsze, z serca płynące życzenia Bożego błogosławieństwa, nieustannej asystencji Ducha Świętego i pokoju bijącego z blasku Nowonarodzonego Chrystusa. Niech Bóg który staje się w Dziecinie naszym bratem obdarzy Was nadto zdrowiem, wzajemną miłością, prawdziwie chrześcijańską radością i wszelkimi innymi łaskami których to najbardziej potrzebujecie.

Rekolekcje Adwentowe wygłosił nam ks. Marcin Pierzchało, egzorcysta diecezjalny. Stanął przed nami nie tylko jako kapłan nauczający, ale głównie jako świadek Pana Jezusa.

Dzięki uprzejmości Zakładu Pogrzebowego Gąsowscy, tegoroczne Roraty kończyły się symboliczną szklanką gorącej herbaty i batonikiem. Na zdjęciu Szefowa – Pani Kasia przy swoich obowiązkach poczęstunku bywalców Rorat.

Zakończono remont plebanii. W ramach remontu odrestaurowano wszystkie (3) mieszkania księży, pokój gościnny i jego łazienkę, refektarz, toaletę dolną, kancelarię. Zmodernizowano instalację elektryczną i internetową.

Termomodernizacja świątyni. Docieplono strop naszego kościoła. Na całej powierzchni pokrytej (lub zupełnie niepokrytej) tzw. “flokami” rozłożono watę mineralną, a następnie pokryto ją substancją zatrzymującą ciepło, a jednocześnie odprowadzającą parę wodną.

Czterdziestogodzinnemu nabożeństwu przygotowującemu do dorocznego odpustu Podwyższenia Krzyża Świętego i samemu odpustowi przewodniczył obecny ks. proboszcz parafii z której pochodzi nasza świątynia – ks. Andrzej Horaczy. Mówił o Eucharystii, potrzebie życia sakramentalnego i wartości, jaką dla chrześcijanina ma znak Krzyża Świętego.

Na naszej parafii zaszły zmiany wikariuszowskie.  Ks. Jan Filewicz został przeniesiony do posługi w parafii św. Jadwigi w Białymstoku, a ks. Łukasz Laszuk do parafii św. Antoniego w Niewodnicy. Zasłużonych kapłanów wymienili ks. Krzysztof Maliszewski oraz ks. Karol Cimoch. Wszystkim kapłanom życzymy błogosławieństwa Bożego na nowych placówkach.

Jak każdego roku zgromadziliśmy się licznie przy pomniku Ofiar Faszyzmu w Grabówce. Po Eucharystia sprawowanej w ich intencji, uczestnicy uroczystości przeszli na pobliski cmentarz i złożyli kwiaty oraz zapalili symboliczne znicze na grobach pomordowanych. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz samorządowych, magistratu, służb mundurowych i cywilnych. Znaczna część instytucji była reprezentowana przez poczty sztandarowe.

Pośród licznie zgromadzonych mieszkańców nie zabrakło również i naszej dziatwy. Chwalebnym jest, że pamięć o tragicznych skutkach wojny i jej ofiarach pielęgnowana jest w naszych rodzinach. Miejmy nadzieję, że dzięki tej pamięci ci, którzy dziś są młodym pokoleniem, gdy osiągną wiek dojrzały, również będą cenili pokój jako wielkie dobro i zrobią dostatecznie dużo, aby ten pokój na świecie utrzymać.

Festyn Rodzinny w naszej Parafii. A na nim – lody, ciasta, ciasteczka, kiełbaska i inne grillowane pyszności, wata cukrowa, napoje. Do tego malowanie twarzy, skręcanie balonów, quizy, zabawy, cuda i wianki na kiju. Wszystko to przy doskonałej pogodzie, humorze, atmosferze. Do zobaczenia za rok!

Dokonano modernizacji instalacji elektrycznej w kościele oraz umieszczono piorunochron na najwyższym punkcie świątyni (krzyż na wieży kościelnej). Jednocześnie przeprowadzono badania instalacji odgromnikowej. Pozyskano także właściwe certyfikaty jej sprawności.

Doroczna Procesja Bożego Ciała przeszła ulicami naszej miejscowości. Pan Jezus Eucharystyczny z monstrancji niesionej kolejno przez wszystkich księży posługujących na naszej parafii błogosławił nasze rodziny, domostwa i gospodarstwa. A my licznie zebrani przy pięknej pogodzie daliśmy świadectwo naszej wiary w Jego obecność w konsekrowanym chlebie.

Zakończenie majowego. W tym roku wprowadziliśmy dodatkowe majowe dla młodzieży. Schola młodzieżowa była wspierana scholą dorosłą. Na zakończenie urządziliśmy wspólną majówkę jednocześnie testując trzy sprawy – “integrację mimo różnic wiekowych” (udało się!), miejsce spotkań – świeżo wykarczowany obszar (udało się!) i dar od firmy JOBIMET – duży grill (udało się!).

53 naszych małych parafian przystąpiło dziś do I Komunii Świętej. W otoczeniu rodziców, chrzestnych, rodziny i zaproszonych gości pierwszy raz w życiu nasi młodzi przyjaciele mogli w pełni uczestniczyć we Mszy św. Pozostaje tylko życzyć im, aby Pana Jezusa przyjmowali jak najczęściej, a dzięki temu coraz bardziej Go kochali i okazywali tą miłość również poprzez miłość wobec bliźniego.

Po wyłączeniu ziemi przeznaczonej pod cmentarz z produkcji leśnej, rozpoczęliśmy wycinkę i karczowanie lasu. W ruch poszły rębaki, piły motorowe, podnośniki i siła mięśni.

Pozostało już “tylko”  wykarczować korzenie pozostawione w ziemi i całość uporządkować.

Przy okazji udało się również uporządkować działkę między plebanią a cmentarzem.

Na koniec tego etapu prac, pozyskane drewno trzeba było zwieźć do tartaku przetrzeć i zabezpieczyć.

Wszystkim zaangażowanym firmom i osobom bardzo serdecznie dziękujemy za pomoc.

17 kwietnia Roku Pańskiego 2018, z rąk Jego Ekscelencji Księdza Arcybiskupa Tadeusza Wojdy, Metropolity Białostockiego, 51 młodych ludzi przyjęło Sakrament Bierzmowania. Niech Duch Święty, którego przyjęli wraz z tym Sakramentem umocni ich i utwierdzi, aby swoją wiarę mężnie wyznawali, bronili jej i według jej zasad żyli.

Rekolekcje Wielkopostne. Wzmożony czas rachunku sumienia, zastanawianiem się nad życiem i jego zgodnością z wiarą. Pogłębiona refleksja nad naprawą tego, co można naprawić i modlitwa o naprawę tego, co wydaje się zbyt trudne do naprawy. Tegorocznym rekolekcjom przewodniczył Werbista, o. Edward Konkol – znany między innymi ze stowarzyszenia “Droga” i innych dzieł miłosierdzia.

Po Mszy wieczornej ‘grupa inicjatywna’ zorganizowała Parafianom Wieczernicę o Bożym Miłosierdziu. Wybór tekstów dotyczył opisu tego przymiotu Boga oraz sposobów Jego uczczenia i obietnic łask tym, którzy czczą i czynią miłosierdzie wobec innych. Fragmenty Dzienniczka s. Faustyny przeplatane były dobranym śpiewem. Na zdjęciu (fot. J. Turek) wspomniana ‘grupa inicjatywna’.

Dekretami ks. Arcybiskupa Tadeusza Wojdy SAC, Metropolity Białostockiego, dotychczasowy proboszcz parafii, ks. Andrzej Brzozowski objął parafię św. Jadwigi w Białymstoku. Na jego miejsce został mianowany dotychczasowy dyrektor Radia i, ks. Janusz Wiśniewski.

Pożegnanie ks. Andrzeja odbyło się w Niedzielę Chrystusa Króla Wszechświata – 26 listopada, natomiast powitanie nowego proboszcza w dniu kanonicznego objęcia parafii, czyli 3 grudnia, w I Niedzielę Adwentu.

W roku 2007 na zasłużoną emeryturę odszedł dotychczasowy ksiądz proboszcz Michał Ozdowski, natomiast jego miejsce objął młody kapłan ks. Andrzej Brzozowski, który tę funkcję pełni do dnia dzisiejszego. Oprócz niego na parafii pracują dwaj księża wikariusze: od 2006 roku ksiądz Jan Filewicz oraz od 2010 roku ks. Sebastian Kondzior. Od paru lat w naszym sąsiedztwie powstała parafia prawosławna. Dobre współżycie wiernych obu wyznań może świadczyć o duchu ekumenizmu. Umacnia się on przez spotkania i wspólne modlitwy, jak chociażby przy poświęceniu krzyży, ustawionych obok siebie. W parafii istnieje i działa: Akcja Katolicka, Caritas, Pokutna Grupa Modlitewna, Trzeci Zakon, liczne Kółka Różańcowe, ministranci, lektorzy i oaza dziecięca i młodzieżowa, schola, chór.

Budowa została uwieńczona w dniu odpustu parafialnego 14 września 1995 r., kiedy to ks. Arcybiskup Metropolita Stanisław Szymecki poświęcił nową plebanię. Na dziesięciolecie istnienia naszej parafii, zostały wykonane dwie duże inwestycje: pokrycie Kościoła nową blachą, tzw. szwedzką, wraz z nowym krzyżem i wieżyczką, oraz ocieplenie ścian kościoła, wraz ze wstawieniem wszystkich nowych okien.

Ale budynki i inwestycje to nie wszystko, dzięki łasce Pana Boga i modlitwie parafian Bóg z naszego grona wybrał do swojej służby kapłana Adama Siegieniewicza, który w świątyni parafialnej sprawował Mszę świętą prymicyjną.

Parafia została pozbawiona pasterza, lecz biskup nie pozwolił na to, aby parafianie odczuwali lęk i strach niczym owce z przypowieści. 23 czerwca 1992 r., już wówczas Arcybiskup Metropolita Białostocki, Edward Kisiel, mianował Ks. Michała Ozdowskiego proboszczem parafii Krzyża Świętego w Grabówce. Pilnym zadaniem nowego proboszcza i parafian była budowa plebanii. W kronice czytamy: dnia 23 listopada, przy pięknej i ciepłej pogodzie, rozpoczęto wykopy pod fundamenty plebanii, a już następnego dnia wylewano fundamenty.

Niestety energiczny proboszcz – ks. Wojciech niedługo cieszył się nową parafią i kościołem, zachorował i od stycznia 1992 r. przebywał w szpitalu. Choroba postępowała nieubłaganie. W dniu 14 czerwca 1992 r. umarł w swoim domu rodzinnym w Wasilkowie. Parafia została pozbawiona pasterza, lecz biskup nie pozwolił na to, aby parafianie odczuwali lęk i strach niczym owce z przypowieści.

Ksiądz proboszcz swoją troską otaczał również tych parafian, których droga na tej ziemi już się zakończyła. W  uroczystość Chrystusa Króla, 25 listopada, 1990 r., Ks. Biskup Edward Kisiel, przy udziale duchowieństwa i bardzo licznie zgromadzonych wiernych, dokonał poświęcenia kościoła i cmentarza grzebalnego.

„Jak może jednak istnieć parafia bez kościoła?”
Te słowa niczym proroctwo odniosło niemal natychmiastowy skutek, gdyż dnia 23 października dochodzi do ważnego wydarzenia w parafii – rozpoczyna się budowa świątyni, składanie elementów kościoła, który jako dar został ofiarowany przez parafię z Marianowa. Codziennie, w pocie czoła i z wielką uwagą przy budowie Domu Bożego pracowało około 15 osób. Prace posuwały się ekspresowym tempem, z dnia na dzień obserwowano wielkie zmiany na kościelnym placu, których ukoronowaniem było Boże Narodzenie 1989r., tego dnia nowo – narodzony Bóg – Jezus Chrystus zamieszkał w złożonym przez parafian kościele. Na grabowskiej ziemi rodzi się Chrystus. Na tej ziemi, która podczas ostatniej wojny przyjęła tysiące ofiar rozstrzelanych przez okupantów, stanął kościół. Dziś, Chryste, robimy Ci miejsce u nas i tu w kościele, i w naszych sercach.

Trzy miesiące po erygowaniu parafii dnia 14 września 1989 roku odbył się pierwszy odpust parafialny, o którym czytamy w kronice parafialnej: Kiedy w domach rosło ciasto na bułki i pierogi, kobiety kolorowo przystrajały daszek, pod którym znajduje się ołtarz, oraz dębowy krzyż. Wieczorem odbyła się Msza św. odprawił ją i kazanie wygłosił ks. Jan Pankiewicz, profesor Seminarium Duchownego w Białymstoku.

Początkiem powstania parafii Krzyża Świętego w Grabówce był dekret księdza biskupa Edwarda Kisiela, z dnia 20 czerwca 1989 roku. Swoim zasięgiem pierwotnie obejmowała następujące miejscowości: Grabówkę, Sobolewo, Zaścianki wraz z koloniami przyległymi do wymienionych miejscowości oraz Henrykowo i Sowlany. Pierwszym proboszczem nowo – powstałej parafii został ks. Wojciech Pełkowski, kapelan Ludzi Pracy i Solidarności. Swoim radosnym usposobieniem i entuzjazmem zjednywał ludzi, którzy również byli zadowoleni z powstania nowej, bliskiej im parafii.